Το design πάντα αμφιταλαντευόταν ανάμεσα σε δυο πόλους, τη χρηστικότητα και την καινοτομία. Ένθερμοι υποστηρικτές του πρώτου έρχονται σε σύγκρουση με θιασώτες του δεύτερου με στόχο να αποδείξουν ποιο από τα δυο στοιχεία υπερισχύει.
Τα τελευταία 2 χρόνια, όλο και περισσότερα projects βασίζονται σε αυτό που αποκαλείται flat design. Περί τίνος πρόκειται όμως;
Για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, η λογική πρόσταζε τους σχεδιαστές να δημιουργούν βάσει του πραγματικού κόσμου, αποσκοπώντας έτσι στο να δώσουν στο χρήστη ένα περιβάλλον οικείο και ρεαλιστικό, κάτι δηλαδή που δε θα τον ξενίσει αλλά θα τον κάνει να αγκαλιάσει αυτό το οποίο σχεδίαζαν. Οι designers ξόδευαν περισσότερο χρόνο προσπαθώντας να πετύχουν την τέλεια απεικόνιση στα εφέ παρά δουλεύοντας στη συνολική αρτιότητα και την ολοκληρωμένη εικόνα της ιδέας που είχαν συλλάβει εξ αρχής. Ατέλειωτες ώρες blogging, tutorials και τεχνικής έχουν δαπανηθεί προκειμένου να φθάσει κανείς στην τελειότητα για κάθε εφέ που επιθυμεί.
Το flat design στην ουσία στέκεται ακριβώς απέναντι από αυτό το εγκαθιδρυμένο ρεαλιστικό σκεπτικό στο σχεδιασμό, ένα σκεπτικό που θέλει τους designers να προσπαθούν να αποτυπώσουν την πραγματικότητα μέσα από τα ψηφιακά εργαλεία. Τα τελευταία μάλιστα χρόνια που η digital επικοινωνία έχει εισβάλει πολύ δυναμικά στη ζωή όλων, ένα μεγάλο κομμάτι του design έχει στραφεί στο πως μπορεί ο χρήστης να έχει την καλύτερη δυνατή εμπειρία από την επαφή του με τα ψηφιακά μέσα. Εδώ λοιπόν έρχεται να κάνει την εμφάνισή του ο flat σχεδιασμός. Με τον όρο flat design εννοούμε ένα σχεδιασμό που βασίζεται στα πλακάτα χρώματα, την καθαρή και εντυπωσιακή τυπογραφία, την έλειψη φωτορεαλισμού αλλά και το μινιμαλιστικό στήσιμο. Όντας κάτι καινούριο, πολλοί είναι οι σχεδιαστές που έσπευσαν να το υιοθετήσουν, ακολουθώντας έτσι την τάση της εποχής. Πόσοι είναι όμως άραγε εκείνοι που έχουν μελετήσει και ζυγίσει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα ενός τέτοιο τρόπου σχεδίασης;
Ανάμεσα στα θετικά στοιχεία του flat σχεδιασμού συγκαταλέγονται η ευκολία προσαρμογής, η απλότητα, η καλύτερη εκμετάλλευση του χρώματος, η σαφέστερη οριοθέτηση και η γενική τάξη της συνολικής εικόνας. Από την άλλη, τα αδύναμα σημεία του είναι ο κίνδυνος της εφήμερης τάσης, η αδυναμία εφαρμογής σε σύνθετα concepts, η δυσκολία συνδυασμού των χρωματικών παλεττών, η ανάγκη εξαιρετικού χειρισμού της τυπογραφίας αλλά και ο κίνδυνος το τελικό αποτέλεσμα να δείχνει πολύ απλό ή και πληκτικό.
Ίσως τα ρεύματα και οι τάσεις να δημιουργούνται από ριζοσπαστικές κινήσεις καταξιωμένων σχεδιαστών ή επιδραστικών οργανισμών. Ένα παράδειγμα του τελευταίου, σε συνάρτηση με το flat design είναι η Google η οπόια πιθανολογείται από πολλούς ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στη νέα αυτή τάση. Η Google υιοθέτησε τον flat σχεδιασμό στο σύνολο σχεδόν των προϊόντων της, από το search engine μέχρι τα Android smartphones σε μια προσπάθεια να τα κάνει πιο ελκυστικά στο χρήστη και ταυτόχρονα πιο απλά και φιλικά. Η κίνηση αυτή, ιδίως στο χώρο του Android παρέσυρε την Apple να αλλάξει άρδην τη σχεδιαστική γραμμή της στο iOS, υιοθετώντας μια σχεδόν flat προσέγγιση, εγκαταλείποντας τα γυαλιστερά εικονίδια και τις φωτορεαλιστικές σκιάσεις προς χάρη των κορεσμένων χρωμάτων και της μινιμαλιστικής τυπογραφίας.
To ίδιο συνέβη και με την περίπτωση της Microsoft η οποία, στο τελευταίο λειτουργικό της σύστημα, τα Windows 8, υιοθέτησε μια flat προσέγγιση βασισμένη μάλιστα σε αυστηρά γεωμετρικό στήσιμο και στοίχιση των live tiles στην επιφάνεια εργασίας.
Πού βρίσκεται λοιπόν η αλήθεια; Πρέπει να κάνει κάποιος το βήμα και να υιοθετήσει το flat σχεδιασμό; Η απάντηση είναι κάπου στη μέση και υπόκειται στην προσωπική οπτική του κάθε σχεδιαστή. Αυτό που δε μπορεί να αμφισβητηθεί είναι ότι ποτέ οι υπεργενικεύσεις δεν βοηθούν και δεν αποτελούν λύση. Το flat design σίγουρα ήρθε για να μείνει και διαδραματίζει σημαντκό ρόλο στο πως οι σχεδιαστές αντιμετωπίζουν τα projects που έχουν να φέρουν εις πέρας. Ο κάθε σχεδιαστής θα πρέπει να δοκιμάσει αν είναι κάτι το οποίο του ταιριάζει και κάτι το οποίο μπορεί να χειριστεί με επιτυχία, ακολουθώντας όμως τους καθολικούς κανόνες της γραφιστικής για ένα ισορροπημένο οπτικό αποτέλεσμα.
