Φωτό: Σπύρος Βάθης
Ασχολούμαι με το TEDx Athens από πέρυσι. Η ευκαιρία μου δόθηκε μέσα από την Communication Effect, η οποία το υποστηρίζει με όποια μέσα μπορεί να διαθέσει. Για τη φετινή εκδήλωση εργάστηκα πιο συστηματικά, ως μέλος πλέον της ομάδας εθελοντών, και σε καθημερινή σχεδόν βάση όλους τους τελευταίους μήνες. Συγκεκριμένα, απασχολήθηκα αρκετά με τα social media και λιγότερο με τα media ή με ό,τι άλλο περνούσε από το χέρι μου.
Δε θα σας πω πόσο καλό ήταν το φετινό event, σε ποια σημεία θα μπορούσε να βελτιωθεί, ούτε θα κάνω αναφορά στις ομιλίες. Γι΄ αυτά μιλούν και θα μιλήσουν οι άνθρωποι που το παρακολούθησαν. Οι ομιλίες, εξάλλου, θα είναι σύντομα διαθέσιμες online. Θα σταθώ, ρίχνοντας μία πιο προσωπική ματιά, σε αυτά που έκαναν τη συμμετοχή στην προετοιμασία αυτής της εκδήλωσης μία εξαντλητικά δημιουργική, σχεδόν μαγική διαδικασία για μένα, πρωτόγνωρα έξω από τα κακώς εννοούμενα “ελληνικά δεδομένα”.
Πρώτα απ΄ όλα, πάνω απ’ όλα, είναι οι άνθρωποι. Το TEDx Athens έχει πίσω του μία μεγάλη ομάδα εθελοντών. Αυτή η ομάδα, και οι υποομάδες της πλέον, χτίστηκε, χτίζεται και μεγαλώνει βήμα-βήμα. Άνθρωποι διαφορών ειδικοτήτων και ηλικιών, καλούνται -στο περιθώριο του χρόνου τους- να συνεργαστούν, να παράγουν, να δημιουργήσουν. Η κάθε υποομάδα αναλαμβάνει ένα κομμάτι, λαμβάνει καθοδήγηση, επεξεργάζεται, ανατροφοδοτεί, διορθώνει, και όλα αυτά τα κομμάτια ενώνονται και τελικά κορυφώνονται τη μέρα της εκδήλωσης.
Όσοι έχουν εμπειρία από οργάνωση εκδηλώσεων, γνωρίζουν πόσος κόπος και συντονισμός απαιτείται, σε διάφορα επίπεδα, για να πραγματοποιηθεί ένα επιτυχημένο event. Η αλήθεια είναι πως σπάνια έχουμε την ευκαιρία να δουλέψουμε για τόσο μεγάλες εκδηλώσεις, μεγάλες σε διάρκεια, μεγάλες σε κοινό και -πάνω απ΄ όλα- μεγάλες σε προσδοκίες. Τα logistics είναι τρομακτικά. Οι λεπτομέρειες ατελείωτες. Οι παραγωγές πολυάριθμες και απαιτητικές. Τα μέρη που εμπλέκονται πολλά. Τα κόστη δυσβάσταχτα. Με ένα μαγικό τρόπο λοιπόν, και κόντρα σε ό,τι έχουμε συνηθίσει, αυτή η ομάδα έχει καταφέρει να λειτουργήσει.
Από την πλευρά μου αισθάνομαι τυχερή για την ποιότητα των συνεργατών, από τους οποίους μαθαίνω, αντλώ ενέργεια και δημιουργικότητα. Στην πλειονότητά τους είναι νέα, πολύ νέα, εκνευριστικά νέα, παιδιά. Δύο από τους πιο κοντινούς συνεργάτες μου για παράδειγμα, ο Δημήτρης Καλαβρός (το αφεντικό :P) και ο Δημήτρης Καλογερόπουλος (I <3 you), είναι κάτω των 25 ετών και σε κάνουν να αισθάνεσαι έως και άβολα με το πόσο ώριμοι και ικανοί είναι για την ηλικία τους. Ένα ακόμη αξιοσημείωτο στοιχείο είναι το πόσο ανοιχτόμυαλη είναι αυτή η ομάδα. Μπορεί να αποκαλούμε χαριτολογώντας τον Καλαβρό "αφεντικό", ωστόσο αυτό που κάνει καλύτερα, είναι να μας ακούει, να ζητά τις ιδέες μας και να δίνει το σύνθημα για την άμεση υλοποίησή τους εφόσον συμφωνούμε ότι ταιριάζουν με το πνεύμα και τις ανάγκες του TEDx Athens. Έτσι. Απλά. Ακομπλεξάριστα. Έχοντας υιοθετήσει αυτή τη στάση, η ομάδα πετυχαίνει να δημιουργεί συνέργειες. Μεταξύ της, μεταξύ εταιριών που υποστηρίζουν εθελοντικά την εκδήλωση, μεταξύ όλων των μερών, για μια κοινή προσπάθεια. Η ομάδα επίσης δε φοβάται να πάρει ρίσκα και να πειραματιστεί, κάνοντας κινήσεις που ξέρει από πριν ότι θα προκαλέσουν και ορισμένα πικρόχολα σχόλια ή θα εγείρουν ερωτηματικά. Το Σάββατο ήταν για όλους μας μία πολύ έντονη μέρα. Ο καθένας μας προσπαθούσε να αφοσιωθεί στη δουλειά του, αλλά ξέρω ότι όλοι είχαμε το νου μας σε όλα και ανησυχούσαμε για τα πάντα. Να μπει ο κόσμος, να καθίσει ο κόσμος, να πάει καλά η ροή, να μην υπάρξουν τεχνικά προβλήματα, να αρέσουν οι ομιλίες, να φύγουν όλοι χορτασμένοι από ιδέες (και από φαγητό!). Σε ένα 12ώρο event είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο να μην υπάρξουν μικρές ή μεγαλύτερες κακοτοπιές, τεχνικές ή άλλες. Δε γίνεται όλες οι ομιλίες να αρέσουν σε όλους ούτε να είναι όλες mind-blowing. Χαίρομαι όμως που από όσα διαβάζω μέχρι στιγμής, από blogs του κοινού, το κάθε συμμετέχων βρήκε ενδιαφέρον σε διαφορετικά πράγματα. Αυτή η πολυσυλλεκτικότητα είναι ζητούμενο. To buzz στα social media και συνολικά στα media είναι εκρηκτικό. Το πρώτο ήταν για μένα αναμενόμενο. Το δεύτερο όχι και τόσο, και για να το πετύχουμε δουλέψαμε πολύ. Σκοπός είναι η φιλοσοφία του TED και των TEDx να αγγίξει ένα ευρύτερο κοινό και εκείνους που μέχρι σήμερα δεν είχαν ακούσει ποτέ για κάτι τέτοιο. Το buzz είναι ως επί το πλείστον θετικό, με τις απαραίτητες δόσεις κριτικής, αλλά και με ορισμένους haters. Κρατώ την κριτική από εκείνους που ήταν μέσα στο χώρο, μέσα στην ατμόσφαιρα του event. Ούτως ή άλλως σε αυτή τη χώρα ό,τι και να κάνουμε ποτέ δε θα μείνουν όλοι ευχαριστημένοι. Τα tweets που απόλαυσα περισσότερο ήταν του στυλ “Ρε παιδιά, τι είναι αυτό το #TEDxAth;” Έμαθε καινούργιος κόσμος για μας. Αυτό είναι για μένα το πιο σημαντικό. Είδα και πολύ κόσμο να δυσανασχετεί με το «θόρυβο» που είχε προκαλέσει το event στο timeline και θα κάνω μια μικρή παρένθεση εδώ για να γκρινιάξω κι εγώ με τη σειρά μου για το εξής: Δε μπορείς να ζητάς από εκατοντάδες άτομα που βιώνουν μια εμπειρία να μην τη μοιράζονται και να μην αλληλεπιδρούν μεταξύ τους μέσω του twitter. Υπάρχει το hashtag ώστε ανά πάσα στιγμή, μέσω ενός twitter client, να το κάνεις mute και να απαλλαγείς άμεσα από την παρουσία του 😉 Πίσω στην ουσία τώρα. Το TEDx Athens δεν ήρθε για να αλλάξει τον κόσμο ούτε για να σώσει τη χώρα. Το σημειώνω αυτό με αφορμή σχόλια που έχω δεχτεί και τα οποία λένε ότι με το μπλα μπλα και τη διάδοση των ιδεών δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Αν όμως σκεφτώ έτσι, τότε μάλλον δεν έχει νόημα να ξαναπάω σινεμά για να εμπνευστώ από μια καλή ταινία, δεν έχει νόημα να διαβάσω ένα ωραίο άρθρο ή ένα καλό βιβλίο, γιατί την επόμενη στιγμή πάλι στη ίδια χώρα θα ζω. Δε μπορώ να σκεφτώ έτσι. Το TEDx Athens επιπλέον, έχει ήδη εκφράσει ευθαρσώς την επιθυμία του να περάσει από τις ιδέες στην πράξη. To Challenge είναι μια τέτοια πρωτοβουλία και η ομάδα δεσμεύεται να ακολουθήσουν κι άλλες. Στο κλείσιμο της εκδήλωσης ήδη ανακοινώθηκε η δημιουργία του TEDx Athens +Community. Ακόμη δεν ξέρουμε πώς ακριβώς θα λειτουργήσει και τι δυναμική θα αποκτήσει. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι το TEDx Athens θέλει να φτιάξει μια κοινότητα με ουσία, η οποία να αποτελείται από ενδιαφέροντες ανθρώπους, ανθρώπους που τους ενδιαφέρει να κάνουν πράγματα, και από σήμερα κιόλας η ομάδα ξεκινά να δουλεύει πάνω σ’ αυτό.
Το Σάββατο το βράδυ, μετά το τέλος του event, είδα πρόσωπα χαρούμενα, με ενθουσιασμό, με πολλή θετική ενέργεια. Είδα πρόσωπα που είχα να δω καιρό, γνώρισα διαδικτυακούς φίλους, δε μου έφτανε ο χρόνος για να δω όλους εκείνους που θα ήθελα. Γύρω στις 2 το πρωί τα πίναμε στο μπαρ, μία παρέα, μία μίξη ανθρώπων από διάφορες χώρες, οι οποίοι υπό άλλες συνθήκες δε θα μπορούσαν να βρεθούν τόσο κοντά, δε θα γνώριζε ποτέ ο ένας τον άλλο. Έχω ακόμη υπερένταση. Αυτή είναι η μαγεία και η εμπειρία του TEDx Athens.
