Το παρακάτω κείμενο ζητήθηκε απο την ελληνική έκδοση του Economist. Αφορά ένα θέμα, που συνήθως το συζητάμε στην Ελλάδα ελάχιστα και το προσπερνάμε, σχεδόν πάντα με υποτίμηση του Twitter.
‘Tι να κάνει το Twitter στην Ελλαδα που έχει, δεν έχει 30.000 ενεργούς χρήστες;’ ειναι ένα επιχείρημα που θα έχετε ακούσει πολλές φορές.
Πρόκειται για ένα θέμα για το οποίο εχω διαφωνήσει αρκετές φορές με επαγγελματίες, είτε κάποιους που δουλεύουν για μια εταιρεία, είτε σε κάποια επικοινωνιακό agency. Με όλο το σεβασμό, αλλά επιμένω στην άποψή μου.
Σε έναν αριθμό άνω των 30-40% καμπανιών προβολής που γίνονται για μια επιχείρηση ή για έναν Οργανισμό, η ‘επιστράτευση’ του Twitter ειναι απαραίτητη.
Γιατι έχει κάποια μοναδικά χαρακτηριστικά. Η υποτίμηση αυτου του Κοινων Δικτύου επειδή έχει μικρό αριθμό χρηστών, ειναι μια πρόχειρη εκτίμηση. Είναι περίπου σαν να πει κάποιος ότιγιανένα καλό γεύμα, δεν χρειάζεται το ‘πρώτο πιάτο’. Να πηγαίνουμε πάντοτε στο δεύτερο…
Η σαν να λέμε ότι δεν χρειαζόμαστε το ραδιόφωνο σε ένα επικοινωνιακό project, επειδή στην τηλεόραση βρίσκουμε όλο το ‘λαό’…
Η θέση μου πάντως ειναι ότι το Twitter εχει πιο ισχυρή θέση, -ναι, στην Ελλάδα- αποτι το ‘πρώτο πιάτο’ σε ένα καλό γεύμα ή το ραδιόφωνο σε ένα project προβολής.
Πρόσωπα επιρροής σε μια ‘πλατεία’ που συζητάει πολυ
Τι αξία μπορεί να έχει αν μέσω Twitter το Φεστιβάλ Αθηνών επικοινωνει με 2.000 άτομα ; Τι θακερδίσει ένα αναψυκτικό που κάνει καμπάνια για καθαρές πόλεις και τη προβαλει μέσω Twitter, οπου θα το ακολουθήσουν 3.000 άτομα followers;
Πρώτον: Τα ατομα που ‘βρίσκονται’ στο Twitter, κατά κανόνα ειναι πρόσωπα με επιρροή. Μιλάνε πολύ και δεν ειναι εύκολο να τα βρείτε αλλού. Πολύ λίγα θα τα βρείτε και στο Facebook, γιατι δεν το πολυσυμπαθουν ή το χρησιμοποιούν μόνο για fun (τραγούδια, επαφή με προσωπικούς φίλους).
Δεύτερον: Το αναφέρουν οι παγκόσμιας φήμης ειδικοί, αλλά το έχουμε δει και στην πράξη: για ορισμενα projects προβολής και επικοινωνίας, το Facebook δεν είναι ‘φιλόξενο’. Η ‘πλατεία’ του Facebook ειναι γι αυτές τις περιπτώσεις υπερβολικά μεγαλη και πολύ θορυβώδης. Τοτε πάμε στη νοικοκυρεμένη ‘μικρή πλατεία’ του Twitter και ανοίγουμε συζήτηση.
Τρίτον: Η ‘έκθεση ‘ ενός επικοινωνιακού project στο Twitter, επιτρέπει στους διαχειριστές του, να πάρουν μια γεύση του τι πιστεύουν οι ‘αλλοι’, μια άτυπη ‘ερευνα κοινής γνώμης’, σε πολύ μικρό χρονικο διάστημα.
Τέταρτον: ήδη στην Ελλάδα, παρά την αυξημένη δυσπιστία, έχουν αναπτυχθεί αξιόλογα projects, που δείχνουν την αδιαμφισβητητη αξία του Twitter.
Για να μην αναφερθουμε σε επιχειρηματικά ή προϊόντικά θέματα, μπορουμε να συζητήσουμε δύο καμπάνιες που αφορουσαν αντίστοιχα πολύ επιτυχημένα events: η μεγαλύτερη απόδειξη της επιτυχίας του TEDxAthens 2010 πιστοποιήθηκε μέσα απο το πολύ έντονο, πολύ πυκνό και ουσιαστικό διάλογο που έγινε στο Twitter, την ημέρα της οργάνωσής του (28 Νοεμβρίου) και συνεχίστηκε επι πεντε ολοκληρές μέρες σε έντονοσ ρυθμο (μετά συνεχίστηκε και εξακολουθεί μέχρι σήμερα).
Σε κάτι τέτοια βοηθάει το εργαλείο που λεγεται hashtag (#) και επιτρέπει να συγκεντρωθεί και να απογειωθεί, μερικές φορές, η συζήτηση.
Το δεύτερο παράδειγμα ειναι η πρόσφατη εκδήλωση ‘Φεύγω απο την Ελλάδα ή Μένω’ της Intelligence Squared. Ο ραδιοφ Sky που πιστεύει στο Twitter, εντόπισε το θέμα απο την εκπομπή ‘Στο Στόμα του Νίκου’ ,μέσα απο αυτο το Κοινων Δίκτυο, την αγκάλιασε και την προβαλε με ενταση. Τα αποτελέσματα τα γνωρίζουν όσοι παρακολουθησαν την εκδήλωση ζωντανά ή μέσα απο το Internet.
